Ο Θεός μου ο μετανάστης

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

(από το βιβλίο του Θανάση Παπαθανασίου)

Ο Θεός μου, ο μετανάστης Χριστός είναι Υιός Θεού. Θεός κι αυτός που ξενιτεύεται από τους ουρανούς Του για να κατέλθει στη γη, ωσάν σε ξένο τόπο. Και σ' αυτόν τον ξένο τόπο έχει πολλή δουλειά να κάνει από βρέφος στη φάτνη, μέχρι τη Σταύρωση και την Ανάσταση. Εργάτης λοιπόν σ' ένα ξένο τόπο. Μα κι εκεί ένας διαρκής μετανάστης υπήρξε: γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, φυγαδεύτηκε στην Αίγυπτο, ανατράφηκε στη Ναζαρέτ, έζησε σε ασταμάτητη μετακίνηση. Μήπως δεν το είπε και ο ίδιος; "οι αλεπούδες έχουν καταφύγιο, και τα πουλιά έχουν φωλιές. Ο Υιός όμως του Ανθρώπου δεν έχει που να γείρει το κεφάλι".

Ένα βρέφος μετανάστη είχε βάλει στο μάτι ο Ηρώδης βασιλιάς. Σας θυμίζει αυτό τίποτα; Μήπως στις μέρες μας ο Ηρώδης άφησε το παλιομοδίτικο σπαθί του κι άρπαξε τη σβάτικα; Και τι θα πει, άραγε, "μετανάστης" στις μέρες μας; Πακιστανός στην Αγγλία; Έλληνας στη Γερμανία; Μήπως Αλβανός στην Ελλάδα; Ασήμαντα ανθρωπάκια σε ξένο τόπο, θα πείτε. Έλα όμως που ο παράξενος Θεός μου ταύτισε τον Εαυτό Του μαζί τους. "Όποιος περιθάλπει έναν από αυτούς τους άσημους αδελφούς μου, περιθάλπει εμένα".

Οι άνθρωποι με τους συνεχείς πολέμους, τις αδικίες, τις γενοκτονίες, οδηγούν χιλιάδες παιδιά και τις οικογένειες τους στην προσφυγιά και τον κατατρεγμό.

Το θέμα μας πραγματεύεται τα δικαιώματα που έχουν και διεκδικούν τα παιδιά αυτά στη ζωή. Τι στερούνται και ποιες είναι οι ανάγκες τους; Τι μας διδάσκει η χριστιανική πίστη; Γιατί άραγε ο Χριστός έγινε μετανάστης;

Φύλλο εργασίας

Οδηγίες